De laatste dag; hoe fijn we het ook vinden om de kinderen weer te zien, naar huis gaan komt altijd veel te snel. RJ heeft zich voorgenomen om de plaatselijke ontbijtspecial te halen bij een zaakje, Biscuit Love, waar de rijen tot buiten staan. Biscuit met eggs, ham and gravy aka als the Southern Benny …. RJ staat er op dat ik een hapje proef en als een klein kind zit ik met een hapje in mijn mond te kokhalzen. Benny en ik worden geen vrienden, geef mij maar mijn koffie.
Als we de koffers gepakt hebben, checken we uit en gaan nog even naar Downtown. We lopen door Printers Alley en omgeving en zien al grote groepen vrijgezellenfeesten aan hun party beginnen. Wat je aan hebt, hoe je er uit ziet; het maakt allemaal niet uit. Iedereen heeft het leuk, is met zichzelf bezig en niet met het wedstrijdje “Hoe kunnen we andere mensen eens negatief beoordelen”. Wat mij betreft de eerste les die ze in Nederland er in mogen stampen.
We moeten rond 15uur naar het vliegveld en willen voor die tijd nog graag lunchen. De Sinatra Bar & Lounge nodigt uit, ik hou van het genre (zeker als mijn alltime favorite zanger Franklin Brown het zingt) en we genieten van lunch en oké … een laatste cocktail. De duurste op de kaart heb ik maar niet genomen… 460 dollar was vast niet goed gevallen😱.
Dan zit er niks anders op, het vliegtuig in, even een waarschuwende eye-2-eye met de piloot en dan nemen we afscheid van Nashville met een koffer vol mooie herinneringen!
