Dag 1 – Oma’s aan de top, het feesten kan niet op.

Het doel was om op tijd te vertrekken. Om 5 uur in de ochtend zijn we toevallig allebei wakker, bespreken we dat we dan maar zo op moeten staan om vervolgens in een hele diepe slaap der onschuldigen te vallen waaruit we rond de klok van 9 langzaam ontwaken. Eerste doel bijna bereikt …

Goed uitgerust en meezingend met the best of the 80’s rijden we naar Zierikzee. Zierikzee heeft een keur aan parkeerplaatsen; appeltje-eitje zou je zeggen. Welke hint zien jullie, op de “hier staat u” pijl na, dat wij enkele rondjes hebben besteed aan het bepalen van een “goede” parkeerplek. Kleine hint: het begint met G en eindigt op RATIS…

De wandeling door de stad brengt ons langs prachtige plekjes en historische gebouwen, we genieten van mosselen en tong en vervolgen onze weg langs de vele monumenten.

Daarna rijden we door het zeeuwse land richting Walcheren en zoek ik het huisje en de omgeving op waar ik als kind veel vakanties heb doorgebracht.

Toch kan ik mijn aandacht er niet echt bijhouden. We hebben een gevalletje ‘oma is kwijt”. Mijn moeder is niet bereikbaar en heeft eigenlijk afgesproken met Daan. En afspraken met kleinkinderen gaan altijd voor alles! We bellen, appen, maar krijgen geen contact en ik ben al in niet al te rustige staat over vervolgstappen aan het denken. Dik een uur later krijg ik van Daan het verlossende bericht dat hij contact heeft gehad…. Ze was het vergeten, had haar mobiel uit en ZE ZAT OP HET TERRAS!!

Als ik haar aan de lijn krijg, zegt ze doodleuk dat ik in het vervolg maar naar HAAR terras moet bellen…Ik verdien een ongelooflijk grote cocktail…het zijn de ouderen van vroeger niet meer…

Helemaal tot rust kom ik na het diner op het balkon van onze kamer. Wat een uitzicht, wat een zonsondergang.

Dag 2 – Some things never change

Na een heerlijke nachtrust staat het ontbijt voor ons klaar op het terras. Nog niemand op het strand, het geluid van de golven en de meeuwen die langs vliegen, uren zou ik hier kunnen zitten.

Maar zelfs hier in het hotel zijn Amerikaanse praktijken …. wat is dat toch met toiletdeurontwerpers …. Denk je eindelijk verlost te zijn van die halve deuren waar ze in Amerika zo dol op zijn … vinden ze het hier gezellig om zo’n half doorzichtig glas als deur te hebben. Alle handelingen zijn zichtbaar, het laat niets aan de verbeelding over. Als er een clubje van ontwerpers bestaat, eis ik van nu af aan een plek op. Dichte deuren wil ik, van boven tot aan de grond, snel ophouden met die gekkigheid. Over de fitnessattributen in de kast praat ik niet eens…

We nemen even een kijkje in Nieuwvliet-Bad en lopen op diverse plekken even de dijk op. Er leeft hier bij Zeeuws Vlaanderen een kolonie zeehonden, ca 30 stuks, maar helaas hebben ze vandaag het koele water opgezocht.

Hier bij Hoofdplaat liggen de zeehonden vaak te zonnen.

We rijden verder naar Middelburg waar we weer een mooie route hebben uitgestippeld. Als we langs al die middeleeuwse gebouwen lopen, zie je de geschiedenis gewoon voor je ogen tot leven komen. Fijn is dat zowel RJ als ik daar allebei geen genoeg van kunnen krijgen.

De familie van president Roosevelt kwam uit Zeeland.

Na een omweggetje via de schapenkaasboerderij en “och wat toevallig, daar is ook een ijsboerderij” gaan we verder naar Vlissingen.

We hebben een afspraak bij vrienden van de ouders van RJ, die daar sinds kort wonen. We bewonderen het mooie appartement en Ton heeft veel mooie verhalen over de ouders van RJ. Het doet RJ erg goed en het raakt hem meer dan hij had gedacht. Na dit bezoekje rijden we nog even langs de boulevard en vervolgen dan onze weg naar huis.

Onderweg willen we nog even een hapje eten en we belanden bij een Van der Valk voor een snelle hap. Maar we zijn kennelijk al lang niet meer geweest, we weten niet wat we zien. Een uitgebreide kaart, verschillende steaks en een goede wijnkaart met luxe wijnwand….