Dag 4 One World Observatory en Empire State Building

De wekker gaat al vroeg voor een conference call van RJ en hierna moet hij ook nog werken. Aangezien het niet duidelijk is hoelang de klant hem nog nodig heeft, is het lastig om een eigen programma te volgen dus ik wacht even af tot hij terug komt. Rond het middaguur kunnen we al meteen op pad en we nemen de metro naar World Trade Center. We hebben kaartjes voor de Freedom Tower en zijn ontzettend benieuwd. Onderweg zien we een grote verscheidenheid aan mensen; veel zakenmensen maar ook mensen met een zo te zien erg hard bestaan. De man in kwestie heeft zijn spullen bij zich en gebruikt de metro om te slapen. Als we aan het eind van het traject komen, blijft hij gewoon zitten en slaapt rustig verder.

We lopen het gebied van 9/11 in waar ze hard zijn aan het bouwen. Er komt een enorm winkelgebied en er staat al een futuristisch uitziend treinstation. De Freedom Tower staat trots en statig richting hemel te wijzen naast het indrukwekkende memorial van 9/11. Het is aan te raden om van te voren kaartjes te kopen want de belangstelling is enorm. Binnen is een security check die veel wegheeft van de check bij het vliegveld en gezien de plek kan ik me dat goed voorstellen. Je loopt door een rij richting lift terwijl er videos getoond worden van mensen die betrokken zijn geweest bij de bouw. De lift is een ervaring op zich… in 40 seconde brengt hij je naar de 102e verdieping terwijl je onderweg een film te zien krijgt waar NY opgebouwd wordt van vroeger tot nu.

Boven aangekomen sta je in een ruimte waar op een groot scherm beelden van NY worden geprojecteerd. Dan gaat even het scherm naar boven en heb je een magnifiek uitzicht op de stad. Iedereen staat versteld, ze weten wel hoe ze een dramatisch effect moeten creëren…en het werkt goed! Het staat voor opbouw, trots, je niet klein laten krijgen, veerkracht én uiteraard zoals we van Amerika gewend zijn, een grote liefde voor hun vaderland.

Hierna loop je door naar de One World Observatory, de 100e verdieping, waar je een 360° uitzicht hebt en ik ben zwaar onder de indruk!! De Freedom Tower is het hoogste gebouw van het westelijk halfrond en de uitzichten zijn overweldigend. Er is een optie om voor 15 dollar een soort tablet te huren waar je info krijgt over de gebouwen waar je op dat moment naar staat te kijken. Mooi gedaan, maar ik vind het geen meerwaarde omdat het voornamelijk gebouwen laat zien die toch wel al bekend zijn. Bovendien heb je het veel te druk met kijken.. En de hoogte brengt ook andere gedachten naar boven. De beelden van 9/11 waar mensen uit wanhoop naar beneden springen, met als enige keus de vuurzee of deze peilloze diepte bezorgen me rillingen.

Na een dik een uur gaan we weer naar beneden en lopen we richting het memorial. We hadden plannen om naar het museum te gaan, maar het is daar zo ongelooflijk druk dat we dat toch overslaan. Het memorial zelf blijft ontroerend met alle namen van de slachtoffers. Even verderop ligt Liberty park waar we even wat water drinken naast het standbeeld van de “everyman” businessman; een standbeeld dat onder het stof van de ramp vandaan is gekomen en hier nu weer geplaatst is met sporen van de ramp op zijn rug.

We gaan terug naar het hotel om ons om te kleden; een bezoek aan een rooftopbar staat gepland en dresscode en id is verplicht. Met hakken (dus een taxi) gaan we weer op weg naar 230 Fifth.

Bij binnenkomst moet je je legitimeren omdat je 21+ moet zijn om binnen te komen. Ik haal mijn paspoort uit mijn tas maar met een..”oh no, you’re good” word ik verder gewezen. Niet een beleefde onderzoekende blik (is ze wel echt 21), geen liefdevolle blik op mijn paspoort, niks daarvan, ik word zonder pardon in de categorie bejaard gegooid. Ik snak naar een cocktail…

Boven aangekomen zitten we bijna met onze neus op het empire state building. Een mooie drankkaart verzacht de geleden pijn en ipv een restaurant kiezen we hier voor wat hapjes. Langzaam daalt de avond over NYC en steeds meer gebouwen worden verlicht. Het is heerlijk zitten hier en een tweede, vriendelijk aangeboden, cocktail slaan we niet af, dat zou onbeleefd zijn. Als het helemaal donker is, gaan we terug naar beneden waar ik de portier wel nog even een blik geef…what goes around, comes around.

We lopen een paar blokken verder naar het empire state building waar we graag willen kijken naar NY by night. Zo’n verlichte stad bezorgt ook prachtige uitzichten in het donker en we kijken onze ogen uit. Ik zou wel eens willen weten hoe hoog de energie rekening is van deze stad.

We nemen een taxi naar Central Park en de auto waar we inzitten lijkt wel met ducktape aan elkaar te hangen. Bij iedere bobbel voelt het alsof hij in 1000 stukjes uit elkaar gaat vallen en ik ben blij als hij ons bij Central Park afzet. En nu….denk Sex and the City, vioolmuziek, Carry meets mr Big; we gaan een ritje maken met zo’n koets door Central Park! Romantiek ten top (oké, op het minder elegante geklim om überhaupt in dat ding te komen na), de koetsier kijkt wijselijk voor zich uit en zegt niks.

We mogen het paard nog even een wortel geven en ook onderweg staan waterbakken zodat de paarden kunnen drinken wanneer ze willen. Ze worden erg goed verzorgd en er zijn speciale animal cops die controleren op rusttijd etc. De koetsier vertelt ons dan ook dat de paardjes na 3-4 uur teruggaan naar de stallen afhankelijk van hoeveel ritten ze hebben gemaakt.

Na deze prachtige dag gaan we terug naar het hotel voor onze laatste nacht hier. En ik kan het niet laten….Er staat een man met een groot bord… En ik laat me voor de eerste keer verleiden tot een “waarzegger”. RJ mag er niet bij komen staan van haar, het is private dus ik kan ongegeneerd alle vragen stellen die ik wil. Een aantal dingen houd ik voor me zelf, maar … We leven nog lang en gelukkig samen; ik kan rustig gaan slapen.