We hebben zo’n vol programma nu de kids hier zijn, dat blog bijhouden wel een uitdaging is. We vinden het zo gezellig dat jullie weer zo meelezen, dank daarvoor ! Vorig jaar heeft RJ, na een klacht, extra 6 toegangskaarten voor Universal gekregen. Aangezien wij niet van die waaghalzen zijn die overal in gaan vinden we 370 dollar voor 2 man die op tassen passen wel erg veel geld. We zetten de kinderen dus af met de uitdrukkelijke afspraak dat ze veel foto’s maken … Laten we het erop houden dat de kids een ander idee hebben bij veel dan wij, althans waar zij op staan …
RJ en ik hebben nog allerlei dingen te regelen voor de villa. Na ons komen de volgende gasten weer en er moet toch wel eens iets vervangen worden etc. Zo hebben we bv in november vorig jaar (!!) kerstartikelen gekocht waarvan bij 1 item de verlichting kapot bleek te zijn. RJ vindt dat hij dat drie kwart jaar later, zonder bon, rustig kan ruilen en terwijl ik verdekt opgesteld sta (no way dat ik daar bij ga staan) gaat RJ vol goede moed naar de dame van de service balie. Tussen de rekken door zie ik een staaltje vakmanschap; er wordt gepraat, gelachen, handbewegingen gemaakt en nog eens gelachen en terwijl mijn kin tot op de grond gaat, staat RJ even later met het retourgeld in zijn handen voor me …
In de middag gaan we voor lunch naar Celebration. We hebben een Spaans (tapas) restaurantje gezien wat we graag willen uitproberen. We kiezen wat gerechtjes en smullen echt. We zitten heerlijk buiten waar de eekhorntjes en vogels eventuele kruimels goed in de gaten houden; Columbia komt op de lijst!
Terwijl de kinderen de ene enge achtbaan na de andere trotseren hebben wij een rustige middag. Ik doe uiteraard de was en zie hoe inventief Daan en Fleur een eigen wasmand hebben op hun kamer. Aan het eind van de dag halen we ze op; ze kunnen nog net wat eten en als we thuis komen liggen de kinderen voor de verandering eerder in bed dan de ‘ouwelui’.
De volgende ochtend staat de wekker op 6.15 uur. RJ heeft overleg gehad met Martijn en zo is er een geweldige lens voor op de camera bezorgd. Ik wil daarmee heel graag nog een keer naar Lake Apopka. We sluipen het huis uit om de bloedjes niet wakker te maken en met de opgaande zon rijden we de natuur tegemoet.
We hebben weer geluk ! De dieren zijn volop aan hun ochtendritueel bezig en we maken de ene foto na de andere.
Op enig moment zien we een paar gators aan onze kant van de weg in het water liggen. We lopen er naar toe en met lens en mobiel staan we klaar. We proberen nog wat dichterbij, want ja, ze liggen toch in het water. We maken geweldige foto’s en je ziet Gator kijken: als ik die snap, heb ik meteen mijn hele voorraadkast vol. Opeens, razendsnel, zet hij zijn poten op de kant en wil naar boven grijpen. Het scheelde een metertje … En wat blijkt, ik kan rennen, en nog verrassend snel ook nog.
In de middag gaan we, in de brandende zon, naar de outlets en de Mall of Millenia. En ja, Annie heb een tassie!!! Kate keek weer lief dus dan ga je overstag, iedere gek heb zijn gebrek.
Bij de Mall of Millenia zien we een verlaten tasje staan op een bankje; er staat groot Rolex op … Het zal toch niet … We maken het open en iemand heeft thuis wat uit te leggen. Een dameshorloge ligt te pronken zonder de rechtmatige eigenaar in de buurt. We waarschuwen beveiliging en zien er op toe dat het tasje met inhoud veilig afgeleverd wordt; hopelijk vindt het zo de weg naar huis. Goede daad voor vandaag is weer verricht!
We splitsen op en er wordt druk geshopt. Met Fleur ga ik Victoria Secret in en kom en na een dik uur bijna overspannen weer naar buiten, wat een expeditie.. De tassenberg in de auto groeit en groeit. Na zoveel shopgeweld eten we heerlijk bij The Cheesecake Factory en delen de kinderen zelfs nog 2 cheesecakes als dessert.
Laatste stop is Old Town, de autos staan klaar en de kinderen kijken hun ogen uit.
Om half tien komen we thuis aan en beseffen dat we nog maar 1 dag met zijn allen hebben. We hebben de eerste dagen wijntjes etc gekocht en dat is natuurlijk zonde om dat niet op te maken. Dus we kwijten ons nog aan een zware taak. Bloed, zweet en tranen, maar volle flessen weggooien is verspilling.
Proost, op het leven kun je niet genoeg toosten.
