Dag 22 – You’ll never know what heaven means, until you’ve been down to New Orleans

Als we het ontbijt op hebben en naar buiten willen lopen, zien we de vader van de huidige eigenaresse van onze B&B uit zijn kamer schuifelen. Hij komt op ons af en begint te vertellen over zijn leven en wil ons alles laten zien.

Nadat we zijn levensverhaal gehoord hebben, stappen we in de auto en gaan op weg naar New Orleans. De stad is in 1718 gesticht door de Fransen en vernoemd naar Filips II van Orleans. Parkeren in de stad is echt loeiduur (45 dollar voor een dag) maar RJ vindt een plekje aan Canal Street bij Tulane Medical Center waar we voor 6 dollar kunnen staan (gejuich in de auto). Van hieruit kun je in flinke pas in een kwartier op Jackson Square staan waarbij je al door de French Quarter loopt.

Op Jackson Square is het gezellig druk en de diversiteit aan mensen is enorm. Ik moet Fleur echt even heel indringend aankijken want zij heeft nog net niet haar mond wagenwijd open.

We hebben een tour geboekt bij New Orleans Tour Company die adverteren met een comfortabele bus en kleine groep en zij zouden ons oppikken tegenover Cafe du Monde … komt dat nou eens even goed uit want bij New Orleans hoort ook koffie drinken met de beignets op deze plek. Dat denken meer mensen en we staan een tijdje in de rij voor we een plekje krijgen.

We krijgen bericht dat ze ons in verband met het drukke verkeer twee blokken verder oppikken dus snel in de benen en we lopen naar de genoemde plek. Wat ons opvalt is dat er echt veel bedelaars zijn en we zien her en der ook plekken die duidelijk als slaapplekken dienen in de nacht. We staan enige tijd in de brandende zon, zien alles en iedereen langskomen, maar geen bus … Weer bellen en dan krijgen we weer nieuwe aanwijzingen en weer twee blokken verder staat dan eindelijk een busje. We gaan blij zitten, want airco en ruime plekken, maar dan blijkt dat dit busje ons naar een grote bus brengt waar we niet meer bij elkaar kunnen zitten en de plekken niet comfortabel zijn. RJ en ik zitten bij een groepje jongemannen waarvan er een erg op prins Harry lijkt. Ze zitten grapjes te maken en door de uitleg heen te praten en prins Harry of niet; ik mep hem bijna met mijn BFF om de oren. We rijden in sneltreinvaart en de reisleider is niet verstaanbaar. Hier hebben we echt geen zin in en als we stoppen bij St. Louis Cemetery No. 3 besluiten wij dat we het verder zelf wel doen en gaan niet meer verder mee. We hebben gemaild naar het bedrijf en krijgen wel heel netjes ons geld terug.

De Garden District is prachtig en doet ons qua architectuur een beetje denken aan de huizen in Savannah. Opvallend is dat veel huizen in verhouding smal zijn maar wel erg lang en overal lange ramen. De oorzaak is geld; vroeger hing de hoogte van de belasting af van de breedte van je huis en de deur werd ook belast. Nou, als het niet breed kan, dan maar lang en hoog en door een lang raam kan iedereen ook goed naar binnen.

The French Quarter is het oudste deel van de stad met beroemde straten als Bourbon Street en Royal Street. Ook hier kijken we onze ogen weer uit; vampier store en voodoo store gebroederlijk naast elkaar. We gaan zo’n voodoo store in en ze zijn heel erg streng op het maken van foto’s. Een sterke patchoeli geur, doodskoppen, kaarsen en een duivels wezen achter een raam geven een creepy gevoel. Voodoo dolls voor al uw wensen en verlangens … we zien een doll voor vruchtbaarheid (doe maar niet), een doll voor meer romantiek in je leven (mag niet, kids vinden dat wij onze max bereikt hebben) en dolls om karma een handje te helpen (hmmm, tempting, maar niet zo aardig) dus we gaan met lege handen naar buiten. Dit heeft ook niks te maken met de echte voodoo, maar leuk om even te kijken.

Het is inmiddels 5 uur en we hebben flink rondgewandeld in bijna 40 graden. We hebben ook geen droog draadje meer aan ons lijf en we willen eigenlijk alleen nog maar airco en douche. We nemen een Uber naar onze auto en stappen echt uitgeblust in. Thuis aangekomen ploffen we op bed en frissen ons op.

Onderweg zien we wel hoe groot het verschil is tussen de mensen hier. Aan de ene kant van de straat zien we houten chaletjes die bijna uit elkaar vallen. Daarnaast een kerk die er perfect onderhouden uit ziet en aan de overkant worden nieuwe huizen gebouwd met een stenen onderlaag. Ik vraag me af hoe de mensen dat doen als je zo duidelijk ziet dat je buurman het echt niet goed heeft …

Normaal gesproken vinden we het erg leuk om verschillende restaurantjes uit te proberen, maar Tope La was de eerste avond zo goed dat we daar weer gaan eten. We worden niet teleurgesteld !!

Het is weer overheerlijk! En wel zo lekker dat ondanks dat de DQ om de hoek van onze B&B zit … let op Newsflash; RJ WIL GEEN, ik herhaal GEEN DQ.