Dag 14 – Life is old there, older than the trees, younger than the mountains, blowing like a breeze

Gisteravond was het rond twaalven eer we in bed lagen dus vanmorgen zijn de kids nog in diepe rust als wij wakker worden. De farm is al volop in bedrijf en we gaan de alpaca’s goedemorgen zeggen waarbij Karen erg interessant vertelt over het leven hier.

We vertrekken richting “Mystic Falls” en halen bij het visitor center een map van de filmlocaties van the Vampire Diaries. Ook In the Heat of the Night en veel andere films zijn hier opgenomen. In het visitor center zien we de eerste attributen al. Je kunt hier ook tours doen a raison van heel veel, maar deze map werkt prima voor ons.

We maken foto’s van de huizen van de personages en locaties, alleen leuk voor de volgers van de serie, maar hier bij ons gaan een paar mensen uit hun dak !

We lunchen weer bij the Mystic Grill en Fleur vindt de stoel van Stefan Salvatore. Ze gaat er meteen op zitten en verzucht dat de kont van Stefan hier ook op is geweest ….. foute boel ! Braakgeluiden en gebrom van Daan en een ongemakkelijke blik van RJ, want dat Fleur geen Fleurtje meer is, wordt niet zo op prijs gesteld. Als er wel eens een jongen komt, dan staan er twee bonken van broers met gefronste wenkbrauwen en RJ staat er achter met een dubbelloops geweer. Maar Fleur is op dit moment te zeer in beslag genomen door de kruk van Stefan om dat op te merken.

Dan verlaten we het mooie plaatsje en beginnen aan de tocht naar Gatlinburg. Onderweg zien we van alles en we kijken onze ogen uit. We passeren de grens met North Carolina en zien het landschap al veranderen in bergen vol groen. Ook de cabins en winkels langs de weg geven het idee dat er ieder moment een grote houthakker met baard en geblokt hemd naar buiten kan stappen. RJ wil graag ruilen van plek en bij een parkeerplaats van de Walmart krijg ik even les in hoe dit bakbeest te besturen. Met de vlam in de pijp vervolgen we de weg en ik zit me toch een partij stoer te voelen ! Dat Daan de playlist op “Highway to hell” zet, negeer ik wijselijk.

We hadden gepland om te stoppen bij Cherokee, een dorp in het Indianengebied. Maar het dorp zelf is een groot Valkenburg met een hoop prullaria en we rijden door, verder de natuur in.

We zijn het bord Great Smokey Mountains nog niet gepasseerd of we zien een familie Wapiti herten. Geweldig! We maken fotos en zien ze even later snel de bossen in verdwijnen.

Inmiddels moeten we in Tennessee zitten hoewel we het bord niet gezien hebben. Het ene uitzichtpunt is nog mooier dan het andere en zelfs de kids hoor ik wow en wauw zeggen … The Smokies zijn onderdeel van the Blue Ridge Mountains en staan op de werelderfgoedlijst van Unesco.

Via een spannende grindweg (remmen! oh god, hier is het heel steil, trekt die auto dat? ) vinden we onze cabin voor de komende 2 nachten die heel toepasselijk “The Good Life” heet. Helemaal in stijl ingericht, ruim en van alle gemakken voorzien, maar het uitzicht is wat meteen alle aandacht trekt. En heel erg onder de indruk zitten we op het terras, horen we de geluiden van de dieren tussen de bomen onder ons tijdens hun avondritueel en zien we hoe de avond valt over de eeuwenoude bergen en oerbossen. Met een glaasje wijn in de hand tel ik mijn zegeningen en oh man, wat zijn dat er veel!