Auteur: CaRo

Dag 6 Volle dag op zee

Vanmorgen alleen een kop koffie want er zijn grootse plannen vandaag. Fleur heeft om 10.30 afgesproken in de club en wij slaan ontbijt en lunch over aangezien we een dessert experience hebben geboekt bij Remy. Dit restaurant serveert gerechten van chef Arnaud Lallement, een 3 sterren Michelin chef.

Om dat te verdienen gaan we eerst hard werken…

We lopen het schip rond en ontdekken steeds weer wat nieuws.

En het hoogtepunt van de dag! Eindelijk mag ik ook vouwen! Het spijt me, ik begrijp dat dit het toppunt van mutserigheid is, maar ik vind het echt helemaal geweldig!

Mochten jullie binnenkort eens bij ons thuis zijn en allerlei creaties zien op toilet of andere plekken dan weten jullie waar het vandaan komt.

Om de ‘Experience” compleet te maken doen we een rondje bingo waar RJ tot bijna het eind in de race is voor de hoofdprijs en ik al verlangend naar de nooduitgang zit te kijken. Maar gelukkig hebben we ook nog geluk in de liefde en gaat iemand anders er met de eer vandoor.

Bij Remy kijk ik mijn ogen uit naar alleen al het toilet. DIt is nu echt ….handen wassen.. op stand.. Uit de boxen klinkt zelfs klassieke muziek voor de optimale ontspanning.

De desserts worden begeleid door bijpassende dessertwijnen, fingerlickin’ good….

Vroeger toen mijn oma regelmatig bij ons kwam eten, nam ze vaker after eight mee. Zo vreselijk vond ik dat. Tot mijn grote schrik zie ik de combinatie chocolade/mint op het menu staan. De chef kan het nog zo mooi aanprijzen met Franse tongval en al… hier trek ik mijn grens. Voor de rest….OMG!!! Als borden aflikken mocht, had ik het gedaan.

Daarna doen we toch nog maar een extra rondje schip …. En het lijkt wel alsof we elke keer weer iets nieuws tegenkomen, ongelooflijk !

Er zit zelfs een snoepjes, ijs, delicatessenzaakje op de boot; wel tegen betaling !

In de namiddag dansen de prinsessen met de mini prinsesjes, zo schattig!! Terwijl ik verlangend naar de meest schattige meisjes zit te kijken die met open mond naar de prinsessen staren, laat ons prinsesje weten dat ze niet komt eten en we haar dus de hele dag niet zien. Om vervolgens uren niet meer op haar telefoon te kijken en we er maar van uitgaan dat ze het leuk heeft. Times change …

Bij de winkeltjes zie ik van afstand al een goede bekende!! Ik loop meteen op haar af om haar te begroeten. KATE!!!

Als we in de avond zo aan het eind van onze honeymoon nog een klein hapje nemen in het restaurant, moeten we meteen aan onze eigen grote dag denken. Albert, we missen je hierbij!

Als wij al een hele tijd in bed liggen en Fleur om half twee nog niet op de kamer is (terwijl de club om 1 uur dicht ging), ze ook niet reageert op berichtjes, gaan we toch eens op onderzoek uit. Na een flinke zoektocht en lichte paniek aan onze kant, vinden we haar uiteindelijk. Er is een Dramatisch Afscheid van de vrienden en ik waan me meteen weer als 14-jarige in Spanje. Gelukkig hoeft zij het niet te doen met adressen en post die er weken over deden, maar kan ze snapchatten om contact te houden.

Dag 7 Kennedy Space Center en naar Orlando

De volgende ochtend kunnen we redelijk anoniem vertrekken, geen grootse uitgeleides alleen wat zwaaiende mickeyhanden.

Omdat we pas om 16.00 uur in de villa kunnen, gaan we vandaag naar Kennedy Space Center. Onderweg is Fleur erg stil en de tranen zitten hoog naarmate ze het schip ziet verdwijnen.

We staan stipt om 9.00 uur voor de poort en kunnen zo mee met de eerste tour over het terrein.

Ze geven veel uitleg en wat ik niet wist is dat dit gebied ook een enorm groot natuurgebied is met heel veel wildlife.

We maken een hele realistische weergave mee van de eerste geslaagde Apollo vlucht.

Ook bij Nasa houden ze van gezellige onderonsjes..

Dit is de echte brug waarover de astronauten naar de Apollo raketten zijn gelopen om in te stappen …

En dan kom je bij het eerbetoon aan de eerste Apollo austronauten die door een brand overleden zijn, maar waardoor ze het juist aan hen verplicht waren om het goed voor elkaar te krijgen.

Stukje maansteen.

Geweldige show over de eerste stap op de maan met een zeer hoog gehalte aan vaderlandsliefde.

En dan de echte space shuttle. Ik kan me nog goed herinneren dat die de eerste keer de lucht in ging; wij waren toen een jaar of 9. Wat gaaf om dat hier in het echt te zien!

Bij aankomst in Orlando worden we gezegend door een Floridiaanse bui. We halen bij de Target meteen wat boodschappen en gaan dan door naar de villa. We hebben voor ons drietjes een villa geboekt op Solterra Resort, waar we de eerste keer dat wij samen gingen ook zaten. Alleen hebben we nu een ander huis, altijd benieuwd of het klopt met de foto’s.

RJ heeft bij Dick’s meteen mijn cadeautje voor zijn verjaardag uitgezocht. Iets wat de slagen bij golf registreert via een app of zo …. Voor meer info verwijs ik jullie naar RJ…

In de restaurants is het overal erg druk, maar we hebben plek bij de Longhorn.

Voor jullie staat een gelukkig man… Zeker omdat bij de aankoop van een fles wijn hij gevraagd werd naar zijn id …. hij ging nog net niet huppelend de winkel uit (nou ja … eigenlijk wel) en wij horen dit al de hele avond. Ook al proberen we uit te leggen dat wij ook geen echte prinsessen zijn als ze ons aanspreken met princess; en hij dus ook geen bijna 18 is … Voor RJ kan de dag in ieder geval niet meer stuk.

En die van FLeur en mij ook niet als we het racespel zien. Now things are getting serious !

Dag 4 – Nassau, Bahama’s

Als we in de ochtend wakker worden, zien we Nassau al liggen. Vorig jaar zijn we hier geweest en als we heel eerlijk zijn, viel het ons nogal tegen.  Op het schip is genoeg te zien en te beleven dus ons hoor je niet klagen.

En aangezien Fleur onder geen voorwaarde van het schip af wil maar richting haar vrienden in de Vibe, plannen wij met zijn tweeën een lunch bij Palo. Op dit schip zijn 2 restaurants voor volwassenen; beiden met een spectaculair uitzicht op zee en alle rust.

We weten niet wat we zien als we de kaart en het buffet zien…wat een keus, wat mooi gepresenteerd en vooral…wat vreselijk lekker!! Voor iemand iets gaat zeggen….we hebben daarna heel wat kilometers afgelegd op het schip..

Wijn-/champagnebars, discogedeelte, lounge-/muziekbar, zwembaden, bioscoop, fitness, een spa waar je allerlei behandelingen kunt boeken; als je je op dit schip verveelt, ben je een knappe!

Om alles gezien te hebben, loop je heel wat. Op iedere hoek is er wat te doen en te beleven.

Prinsessen blijven leuk, zelfs (of zeker ;-)) voor volwassen mannen.

En altijd leuk…wat is er in de avond gevouwen van de handdoeken?

Wat Fleur betreft…haar hebben we deze dag zo’n anderhalf uur gezien. Ze amuseert zich kostelijk en Daan heeft na het lezen van het blog al gereageerd dat ze bij thuiskomst onderworpen wordt aan een grondige check.

Maar zolang het hangover slaapmasker nog vergezeld wordt door haar beren, maak ik me er maar niet te druk over.

Dag 5 – Castaway Cay

Na een goede nachtrust horen we buiten het geluid van motorbootjes die op en neer varen van het schip naar het eiland. We zijn aangemeerd bij Castaway Cay, het privé eiland van Disney.

We gaan redelijk vroeg aan land, in gezelschap van Fleur die omarmd wordt door Knabbel en Babbel.

Het eiland is een groot Caribisch feest met vrolijke kleuren en reggaeklanken. De hoeveelheid kleuren blauw van de oceaan is prachtig om te zien.

Na een paar 100 meter staat Jack Sparrow en FLEUR wil toch weer even op de foto met hem. We maken wat grapjes met hem en hij zegt tegen RJ dat hij ons wel leuk vindt en of hij ons kan houden. Tot mijn grote schrik hoor ik daarop een heel raar meisjesachtig giecheltje waarvan ik toch hoop dat dat niet uit mijn mond kwam. De blik van Fleur echter doet het ergste vermoeden. Maar snel doorlopen…

We zoeken een plekje en met boek en wat drinken genieten we van uitzicht en zon. Fleur is al weer verdwenen nadat een jongen die ze kennelijk ook van gisteren kende haar heeft gevraagd om mee te gaan naar de teen’s hide out. Strikt verboden voor ouders en voor het eerst deze vakantie denk ik dat het even goed is dat Daan er niet bij is.

Naarmate de dag vordert, wordt het steeds warmer en om half 3 gaan we in de koele bioscoop de nieuwe film van Pirates of the Caribbean – Dead Men Tell No Tales kijken.

Tegen een uur of 5 moet iedereen aan boord zijn en worden beneden op de kade alle handdoeken, restanten van de bbq en andere benodigdheden weer aan boord gebracht. Het is toch een enorme logistieke uitdaging om dit allemaal goed te regelen.

Fleur komt snel melden dat ze niet mee gaat eten met ons, maar met de club en ook het (Pirates of the Caribbean) vuurwerk gaat ze met haar nieuw verworven vrienden kijken. Wij reserveren dus snel voor Palo en gaan samen genieten van de Italiaanse keuken met bijbehorende wijnen en geweldig uitzicht.

Sasha, die onze ober is vanavond, hoort dat we 2 maanden geleden getrouwd zijn en komt nog met dit mooie bord.

Na het berichtje van Fleur….kort maar krachtig…wordt ons heel duidelijk dat we deze cruise vooral samen doorbrengen..

We ontbijten in het hotel en gaan op tijd weg. Om 11.00 uur mogen we inchecken bij de Disney Cruise. Vorig jaar heeft Fleur zich daar zo goed geamuseerd dat we dit jaar nog eens gaan; zeker omdat Daan er niet bij is en leeftijdsgenootjes wel erg gezellig zijn.

Onderweg beheert Fleur de playlist met strikte afspraken betreffende muziekkeuze. Voordat je het weet zit je met het schaamrood op je kaken naar gasten als Boef en Lil Kleine te luisteren.

Ook op vakantie gaat werk gewoon door en als we een uurtje later bij Port Canaveral komen zien we in de verte het schip al liggen.

Bij het inchecken worden alle passagiers in groepen ingedeeld en wij hebben geluk dat we meteen aan het begin mogen.

Zodra je het schip opgaat staat er een welkomstcomité te wachten die je aankondigt en terwijl je langsloopt staan ze allemaal te klappen. Je zou eigenlijk van te voren een cursus “waar stop ik mijn handen en hoe trek ik een neutraal gezicht” moeten volgen want ik vind dit toch een partijtje ongemakkelijk! Vlug slof ik achter de rug van RJ naar binnen en heb het zogenaamd heel druk met naar het plafond kijken.

Na die beproeving staan ze je dan wel weer op te wachten met een cocktail Bahama Mama.

Aangezien de kamers nog niet klaar zijn, lunchen we snel in Cabanas, een groot buffetrestaurant met enorm veel keuze.

Daarna spelen we aan deck een spelletje waarbij Fleur over onvermoede talenten beschikt en ons met gemak inmaakt. Hannie, jij vroeg of Fleur die foto’s wel goed vindt…om eerlijk te zijn, weet ze het (nog) niet.

Als zij gaat censureren blijft er geen foto meer over. Geen foto’s betekent geen blog dus….

Fleur gaat zich meteen aanmelden bij de Vibe en Edge waar ze menig uurtje door zal gaan brengen.

Als we de kamer op kunnen, hangen we meteen de naammagneten op die Jeroen en Suzanne voor ons gemaakt hebben en we als verrassing opgestuurd kregen. Dank jullie wel daarvoor!

Morgen leggen we aan in Nassau en RJ wil graag informatie over het shoppen daar aangezien ze zeggen dat horloges etc daar voor betere prijzen te krijgen zijn.  In het theater is een bijeenkomst waar ze op een showachtige (is dat wel een woord?) manier alles uitleggen. Er schijnen ook prijzen uitgereikt te worden met als hoofdprijs een ketting met diamant.

Als host Samantha met een tandpastaglimlach begint te praten….And the winner is…..denk ik nog net oh oh, het zal toch niet…maar ja hoor: “MR HAMERSMA”….en ik zak zover mogelijk in de stoel weg.  Klappende mensen (1x per dag is echt de max), een overwinnaarsmuziekje en een zaal met gezichten allemaal richting ons gedraaid. Het naar voor lopen laat ik echt aan RJ over…

Rond half 5 varen we de haven uit en zwaaien we volop naar de mensen op de kade en andere boten.

In de avond dineren we in Animator’s Palate waar Nemo and friends ons gezelschap houden. We zien Antonio die vorig jaar server was aan onze tafel en hij komt meteen naar ons toe. Leuk om hem weer te zien!

We vragen alledrie dessert naar onze keuze en iedereen krijgt wat hij/zij graag wil..

Terwijl wij terug gaan naar de kamer, gaat Fleur nog een paar uurtjes naar de club.

Waar ze ’s avonds van terug komt met de boodschap dat ze gechilled heeft met een jongen uit Ohio, die ouder dan zij is en dat ze meteen chatgegevens hebben uitgewisseld…

En terwijl Fleur rustig gaat slapen, zit ik rechtop, afvragend of die club nou wel zo’n goed idee is..

Dag 1 – Brussel naar New York

Om half 7 staan 2 jongens me meewarig aan te kijken terwijl ik ze snikkend dag zeg. Daan heeft besloten dat vriendin en vrienden te belangrijk zijn om 3 weken te missen en samen met Ian bij ons gaat feestvieren, de buren gaat entertainen, hotel “kom maar, de ouders zijn weg” gaat openen heeeel goed op het huis gaat passen. Als moederkloek in optima forma vind ik het dus helemaal niks; dat loslaten is op zijn zachtst gezegd een ontwikkelpunt(je).

Daan heeft Fleur de finesses bijgebracht van het puber zijn, zij neemt het stokje van hem over en ze zal ons daarmee de komende 3 weken gaan plezieren. RJ en Fleur zijn 2 handen op 1 buik en maken allemaal plannen om te shoppen, de aandelen Dairy Queen naar grote hoogtes te stuwen en terwijl ze RJ feilloos om haar 14jarig vingertje windt, weet ik meteen mijn plek… zij gaat met RJ op vakantie en ik mag gewoon toevallig mee.

Ian zet ons af op Zaventem waar alles snel en soepel verloopt. Op de boodschap dat we vertraging hebben en onze connecting flight waarschijnlijk niet gaan halen na dan…. In de lounge is Fleur nog wat moe, doet muziek in haar oren en zet haar pasverworven slaapmasker op die ik nog niet gezien had… (Het is een fase, het is een fase, het is een fase..)

 

RJ gaat even langs de winkeltjes en komt nog net niet huppelend terug. Vanwege de vertraging kon je bij Delta allerlei snacks meenemen … GRATIS !

Het vliegen is nog altijd eng, maar de “settling in” maakt een hoop goed.

In New York aangekomen, blijkt dat we inderdaad een nachtje daar blijven. Rond half 5 zijn we in het hotel waar RJ ons geboekte hotel in Miami cancelt en met Alamo belt om te laten weten dat we een dagje later komen. We eten wat bij de Outback en aangezien we morgenochtend uiterlijk om 6 uur moeten inchecken gaan we daarna terug naar het hotel om op tijd te slapen. Ware het niet dat het de hele nacht een komen en gaan is van mensen en het erg luidruchtig is.

 

Dag 2 – New York naar Miami

Fris en fruitig lopen we dus de volgende ochtend razendsnel door security en na een snelle vlucht landen we dan eindelijk in Miami.

RJ zoekt een mooie auto uit en we rijden naar Wynwood, waar we via Christa en Harm hadden gezien dat dit een mooie wijk is met street-art. We kijken onze ogen inderdaad uit! Prachtige kunstwerken prijken op iedere muur en zo is het van een redelijk vervallen wijk een druk bezocht gebied geworden.

We lunchen daar wat laat bij restaurant Rust, echt een aanrader. Het ligt niet meteen aan de straat, maar zeker de moeite waard om het even op te zoeken met ook een ruime keuze in vegetarische gerechten.

Voor vanavond hebben we een hotel geboekt in Port St Lucie en na een ritje langs Ocean Drive rijden we deels langs de kust naar het noorden.

Onderweg komt RJ heel toevallig een Dairy Queen tegen. Als je hem moet geloven schiep God als eerste de DQ en daarna pas de rest..

Grote auto..check, steak bij de Outback..check, Blizzard bij de DQ..check. De heilige drieëenheid is weer gevormd, de vakantie is officieel van start gegaan!

Vanavond eten we heerlijk bij Carrabba’s (onderdeel van de Outback groep), de garnalen met st jacobsschelpen zijn echt overheerlijk.

Braaf wachten RJ en ik tot we op de badkamer mogen; de routine van een 14-jarige moet je nooit onderschatten en zo heeft ze zeker een half uur nodig en driekwart van de wastafel voor haar persoonlijke Douglas-dependance. De mantra “Het is een fase, het is een fase” zal nog vaak herhaald worden.