Florida Augustus 2016

Het wachten was inderdaad op Fleur, die afscheid wilde nemen van de club en daar tot de allerlaatste minuut voor nodig had. Om de zoveel tijd komen er appjes om er nog tijd bij te sprokkelen. De nacht was sowieso wat onrustig omdat de golven een stuk heviger waren doordat Hermine over Florida raast.

Vroeg in de ochtend meren we dan toch echt aan in Port Canaveral. De filmpjes die we nog gemaakt hebben op het schip zetten we er nu bij. Wifi was te duur en te langzaam om filmpjes op het blog te plaatsen.

 

 

We ontbijten voor de laatste keer, een beetje met lange tanden, want oh, wat gaan we dit missen. Mijn vriendin zei dat zij de eerste keer huilend van het schip is gegaan. Ik kan me er inmiddels alles bij voorstellen! Ik overweeg nog om me ergens aan vast te ketenen, maar dat staat ook weer zo raar … (Red RJ: ze heeft nog veel verschillende ideeën geopperd tijdens het ontbijt 😉 !)

Er waren maar weinig leeftijdsgenoten van Daan op het schip dus de club was voor hem wat minder geslaagd. Nu hij weer wifi heeft, weet hij niet hoe snel hij met zijn vrienden in contact moet komen. De berichtjes stromen binnen en Daan is intens gelukkig.

Wat stilletjes rijden we weg. Voor vanavond hebben we een hotel geboekt in Boca Raton, in de buurt van het vliegveld van Miami waar we zaterdag rond 15:15 de terugvlucht nemen.

Maar eerst naar Ron Jon surfshop in Cocoa Beach, 24/7 open en het hangt vol met leuke bordjes waarvan ik er een paar mee naar huis wil nemen. Beetje Florida in da house.

 

Kijk, hier weten ze het ook al…life is inderdaad better on the boat.

We nemen de kustroute richting zuiden, de A1A die voornamelijk langs de Atlantische Oceaan loopt. Het duurt wel langer, maar wij vinden het heerlijk om zo nog wat moois van Florida mee te krijgen, zeker de moeite waard.

De strandsfeer is overal goed zichtbaar. Voornamelijk laagbouw in pastelkleuren, opritten waar je het zand van het strand ziet liggen en op sommige plekken hoge appartementen met zeezicht.

 

Zelfs de brievenbussen zijn in maritieme sfeer; we zien zeepaardjes, dolfijnen, manatees, flamingos.

 

Fleur gebruikt de rit om bij te slapen van al het gefeest.

 

Op een bepaald stuk trappen we opeens op de rem. Overal op de weg zie je krabben oversteken, ze rennen letterlijk voor hun leven.

Uiteraard een pitstop …. (Red RJ: bijna gesolliciteerd …)

Wat mij opvalt zijn de kerken hier, op elke hoek vind je er wel een. Het (brave) katholieke zuiden is een term die hier kennelijk ook van toepassing is. We tellen zelfs meer kerken van McDonald’s en dat wil wat zeggen! Zielerust op elke straathoek.

Als we Palm Beach binnenrijden kijken we onze ogen uit.

Huizen, paleizen en vaak hoeven de bewoners alleen maar de straat over te steken waar een poortje met een bordje “private property” toegang biedt naar een stuk privestrand inclusief vaak nog een prachtig strandhuis (ongetwijfeld om bv te kunen douchen en voor een ijskast voor wat lekkere drank). Dit is overigens ook nog de A1A 😉

We krijgen twee mooie kamers in het DoubleTree en gaan op weg naar het Laatste Avondmaal bij, hoe kan het ook anders, de Outback waar RJ geniet van zijn Porterhouse en tijdens het eten met een schuin oog al even tickets checkt voor een volgende keer.

Het is nog veel te vroeg om naar het hotel te gaan en we sluiten de avond af met een heerlijke strandwandeling. Ook al is het bewolkt, de temperatuur is boven de 30 graden en door de warme wind goed uit te houden. Deerfield is een toeristische plek met veel restaurantjes en een mooi strand.

 

We genieten nog even van het gevoel van de zee rondom onze voeten….

 

…..en de wind in onze haren.

Als de avond dan echt definitief ingevallen is, gaan we richting hotel.

Wat hebben we een heerlijke vakantie gehad. Genoten van al het moois in Florida en tijdens de Disney cruise, maar vooral ook veel genoten van elkaar. Ontzettend gelachen en samen veel mooie herinneringen gemaakt.

Natuurlijk willen we het liefst bijboeken, maar aan de andere kant van de oceaan wachten ook weer veel lieve mensen die we graag willen zien. Ian heb ik door zijn vakantie al 5 weken niet gezien en Sanne wil ik graag ook persoonlijk even om de nek vliegen.

Morgen vliegen we terug, maar daar schrijf ik niet meer over tenzij er iets raars gebeurt. Hoe een vlucht werkt, weten we tenslotte allemaal wel, het is nog altijd niet mijn favoriete deel en voor mij voelt dat een beetje als mosterd na de maaltijd als ik dat schrijf, hoewel ik het met veel plezier bij anderen lees.

We hebben genoten dat jullie met ons mee wilden reizen. Dank voor alle moeite daarvoor en voor alle leuke, lieve, gezellige reacties!

Vandaag hebben we een zeedag en hoeven we niet vroeg op te staan. Rond acht uur starten we op het balkon, met uitzicht op de eindeloze zee en een boek in onze handen. Life is Good !

RJ en ik gaan samen brunchen bij Remy. Het schijnt een heel bijzondere ervaring te zijn dus we zijn erg benieuwd! Voordat we aan tafel gaan, lopen we nog even over het dek waar we ons op dat moment alleen wanen. Nu durven we het wel; het Titanic momentje! Terug in het restaurant doen de lachende gezichten me vermoeden dat er toch wat mensen getuige zijn geweest..

Remy is het toprestaurant op ons schip en is een van de twee restaurants waar alleen volwassenen mogen komen. Helemaal in de stijl van Ratatouille, een van mijn favoriete Disneyfilms (speelt zich af in Frankrijk …).

De chef en sommelier geven uitgebreid uitleg over de gerechten en de bijbehorende champagnes die we erbij zullen krijgen. De heren zijn Frans, spreken Engels met een zwaar Frans accent en het menu is ook Frans georienteerd.

Terwijl zij hun praatje houden, krijgen wij ons eerste glaasje Taittinger champagne en heerlijke jámon iberico die op de tong smelt!

We krijgen water in flessen ontworpen door Kenzo, alleen de fles is al leuk!

 

Dan wordt de tweede ronde champagne geschonken. Deze zou volgens de sommelier perfect passen bij de het risottogerechtje en het bordje met kreeft en kaviaar wat we hierna krijgen.

Het zal absoluut, ik heb er geen verstand van, maar vind het uitermate lekker!

Naast de tafel staat een minitafeltje. Bedoeld om je tas op te zetten! BFF is blij; zij wel, sisterwife is nog in de koffer. Dat ik haar aan het begin van de vakantie meegenomen heb in de Everglades vergeeft ze me ter plekke.

Bij de volgende twee gerechtjes wordt weer een andere champagne geschonken.

Inmiddels is er een fotoverbod ivm de aardig rode wangen. De champagne doet zijn werk erg goed!

Bij het dessert krijgen we een glas champagne Moët & Chandon die alleen met ijs geschonken mag worden ! En uit een fles die door Louis Vuitton ontworpen is volgens de chef. Hij vertelt er een heel verhaal bij, ongetwijfeld erg interessant en ik knik nog braaf oui, oui. Maar herhalen wat hij nou gezegd heeft is echt een brug te ver.

Het dessert is een spicey chocoladesoep. Zo lekker……zo vreselijk lekker…Ik zou er het liefst in willen duiken en ik geloof dat ik dat ook nog gezegd heb tegen de ober… (red RJ: ja, dat heeft ze inderdaad gezegd …)

Het restaurant is helemaal nagemaakt zoals in de film en we kijken onze ogen uit! Maar we zijn inmiddels vier glazen champagne verder en ik wil echt even terug naar de kamer! Ligt het aan mij of beweegt het schip echt wat meer dan eerst?? (red RJ: nee hoor, ligt niet aan jou, ik merkte het ook !)

Gelukkig krijg ik nog een kop koffie om de schade ietwat te beperken.

In de tussentijd hebben mijn brave kinderen het interactieve detectivespel gedaan. Een soort cluedo waar je over het hele schip gestuurd wordt en in bewegende schilderijen aanwijzingen moet ontdekken. De stappenteller houdt het niet meer bij, zo’n afstanden hebben ze afgelegd.

Het is inmiddels weer prachtig weer en we halen een boekje op met de cruises voor 2016/2017, lopen over het dek en maken foto’s.

 

Dan is het tijd voor bingo. RJ heeft gisteren verteld hoe dit hier in zijn werk gaat en vindt dat ik het ook een keer moet zien.

Het publiek wordt er volop bij betrokken en ik roep, klap en zing vrolijk mee. Dan ook all the way!!

Het laatste diner aan boord is in Animator’s Palate. Ik kies alleen de voorgerechten die overigens ook super lekker zijn. RJ heeft twee voorgerechten, twee hoofdgerechten en sluit af met twee desserts… Ik heb plaatsvervangende buikpijn.

Dit restaurant heeft schermen in alle muren waarop beelden te zien zijn. Je waant je in een aquarium en de figuren uit Finding Nemo komen langs zwemmen. Tot mijn stomme verbazing worden we geroepen door ze. Het blijkt een interactief scherm te zijn en ik krab mezelf toch even achter een oor als ik een gesprek met Crush, de schildpad uit de film, aan het voeren ben. Maakt niet uit hoe oud je bent, als Nemo tegen je praat, geef je antwoord!

Na het eten gaan RJ en Fleur nog even een keer naar de Aquaduck, de waterglijbaan langs het schip (red RJ: lekker rustig rond dit tijdstip, en in het donker ook hartstikke mooie ervaring met de lichtjes). Daarna verdwijnt Fleur spoorslags naar de club. Wij lopen nog wat rond voor we naar de show gaan.

An officer and a gentleman zijn er ook.

De show is weer een echte Disneykraker met bijbehorende boodschap. Weer zijn we erg enthousiast en we lopen ook nog even door naar de afscheidsparty in de hal waar alle Disney Characters (red RJ: well done schatje, zo heten ze) afscheid komen nemen.

Bij de Bingo hebben we een bon voor een gratis foto gewonnen. We kiezen de foto van de kinderen uit en zijn er erg blij mee!

De koffers staan inmiddels al ingepakt op de gang, wij gaan naar bed. Het wachten is alleen nog op……?

Het is een rustige nacht waarin we heerlijk slapen. Langzaam wakker wordend horen we de geluiden van bootjes die af en aan varen. We stappen het balkon op en worden getrakteerd op een prachtig uitzicht op Castaway Cay; het Disney eiland waar we vandaag naar toe kunnen.

Wat een paradijs!

We zetten het blog online, lezen de reacties die het extra gezellig maken om te schrijven en gaan, als ons feestbeest ook wakker is, ontbijten.

Als we naar buiten komen staat Sana, onze ‘stateroom host’, daar al om de kamers op te ruimen. Hij begroet ons ontzettend vriendelijk, vraagt waar Daan en Fleur zijn die dan net hun kamer uit komen. Ook zij krijgen een hartelijke begroeting en stralende lach, knap als je nu nog een ochtendhumeur zou hebben. De echte die hard cruisers hebben hun deuren versierd; postzakjes opgehangen, hebben vaker hun eigen facebookpagina; het is echt een wereld op zich.

Gewapend met strandtas en badlakens verlaten we de boot en lopen het paradijs in.

Ik mis het geduld om in rijen met Disneyfiguren (red RJ: Disney ‘characters’ noem je dat schatje) op de foto te gaan …. totdat ik Jack Sparrow zie. Ik grijp Fleur en weet me nog net te beheersen om de vrouw voor me geen elleboog te geven om eerder te zijn. Wat opvalt is dat alle mannen netjes richting camera gebonjourd worden terwijl de dames giechelig bij Jack gaan staan die hier net zo charmant doet als in de film.

Er is zoveel te doen, van actief tot trips tot gewoon lekker zwemmen en zonnen; voor ieder wat wils.

De zee komt op mij opeens een stuk minder aantrekkelijk over …

Maar Fleur springt meteen het water in, Daan shotgunt de hangmat en “pa en ma”……

Zijn hard aan het werk…

Rond drie uur gaan we terug naar de boot. Terwijl ik uitgebreid het zand van me af ga spoelen, gaan Daan en RJ een ronde meespelen met bingo. Helemaal op zijn Amerikaans, met veel uitroepen, dansjes en het hele publiek doet luidkeels mee.

Leuk om een keer gezien te hebben, maar niet echt hun ding verder.

Nog even een wcverhaal trouwens … De toiletten hier op het schip zijn schoon, keurig netjes en hebben deuren die aan alle kanten gesloten zijn. Volop toiletgemak zou je denken….. Ware het niet dat bij alle openbare toiletten een personeelslid staat te kijken. Wanneer je binnen gaat, hoelang je daar bent en aangezien het heel rustig is ook exact hoort als je bv niest (om maar eens wat te noemen). Dat was dus eens maar nooit weer, vanaf nu aan terug naar de kamer ook al moet je daar op dit schip soms een halve marathon voor lopen eer je er bent. Gemak kent geen Grenzen..

Vanavond is Pirates Night en op de bedden ligt voor iedereen al een sjaaltje klaar. Als we beneden komen, herken ik het meteen!!! Het is gewoon carnaval!!! Wij zijn zwaar underdressed vergeleken met sommige gasten. Prachtige outfits zie ik voorbij komen en mensen gaan helemaal in hun rol op.

Op het dek is in de avond een show, met Jack Sparrow in de hoofdrol. Zowel via het scherm als op het podium is alles goed te volgen en als er ook nog piraten tussen het publiek rond gaan lopen, is het feest compleet.

Jack Sparrow wint uiteraard van de slechte piraten en er wordt afgesloten met een prachtig vuurwerk! Zo boven zo’n grote oceaan maakt het wel echt indruk.

Meteen na het vuurwerk zie ik Fleur draaien….en het hoge woord komt er uit. Ze vindt het zo zielig voor ons, maar er is nog van alles te doen in de club. En als wij haar verzekeren dat het niet zielig is, rent ze snel weg. Het fijne is dat je via een app op je mobiel of met speciale telefoons die op je kamer liggen, gewoon kunt communiceren met elkaar zonder internet zoals dat normaal met Whatsapp kan. Ze laat dus netjes weten dat ze veilig in de club aangekomen is en ook wanneer ze weer richting huis denkt te komen.

Dan is er (na het 3 gangen menu van de avond) nog een uitgebreid buffet! Prachtig opgemaakt, te veel om op te noemen, maar om nu om 12 uur ’s nachts mijn bord nog vol te laden met taco’s, gevulde aardappelen, hopen vlees, crepes met lekkernijen, zoete gebakjes etc etc…..

Maar het is druk, wij zijn kennelijk een van de weinigen die gewoon even willen kijken. Inmiddels gaat de piraten DJ ook los op het dek en verandert het gewoon in een feest-schip, midden op de oceaan. De beats zouden toch tot ver te horen moeten zijn … Maar een feestje kunnen ze er wel van maken, die Amerikanen !

En Sana zorgt weer voor een verrassing als we doodmoe in bed ploffen….

Benieuwd hoe laat de jongste telg vanavond thuis komt….

Het is een roerige tocht de eerste nacht. De boot gaat behoorlijk heen en weer en het zou me verbazen als de eerste mensen niet al over de railing hangen. In een vliegtuig zou ik bij deze bewegingen al alles bij elkaar hebben gegild, nu denk ik alleen maar….ik heb mijn zwemdiploma’s.

In de ochtend zijn we aangemeerd in Nassau (Bahamas) als we wakker worden.

Ontbijten was nog nooit zo lastig….keuzes, keuzes..

We lopen eerst nog over het schip, ik denk dat je hier rustig twee dagen kunt lopen en nog steeds nieuwe dingen tegen kunt komen. Het meeste is allemaal inbegrepen; de winkeltjes moeten betaald worden. Zo ook dit snoepwinkeltje, gelukkig is kijken gratis. En kijken doen we..

 

Dan gaan we de boot af, Nassau in. Voor mensen die gaan zwemmen liggen badlakens klaar en verder is er een groot aanbod aan excursies. Wij willen gewoon even het stadje in want het is nu al aardig benauwd.

Overal souvenirwinkeltjes want de lokale bevolking vaart er wel bij dat de schepen hier aanleggen. Ze staan al te wachten en van alle kanten worden taxiritten, kraal-in-de-haren en prullaria aangeboden. Overal komen de klanken van Carribean muziek je tegemoet.

En wat is dan leuker dan zelf een deuntje mee slaan.

Het is een drukte van jewelste en oversteken gaat hier op hoop van zegen. Uiteraard kopen we bordjes etc voor thuis, in de veronderstelling dat we dit paradijselijk sfeertje dan vast kunnen houden.

Als we terug komen op de boot, staan de cruiseleden ons daar op te wachten met natte doekjes om op te frissen en ijskoud water met fruit er in. Hoognodige verkoeling!

Ook bruidjes hebben een magical tijd hier op het schip.

En wie kan Minnie of Katrien nou weerstaan..Zelf wacht ik nog even op Tarzan.

Fleur gaat naar de club rond de klok van 4 waar ze al snel vriendinnen maakt en helemaal enthousiast is over de activiteiten.

Om vijf uur varen we uit, op weg naar de volgende bestemming.

Ook al is het een Disney cruise, als je niet ondergedompeld wil worden in Disneyactiviteiten, is dat heel goed mogelijk. En ook voor volwassenen die rust willen, zijn de mogelijkheden legio. Er is een aparte adult cove waar geen kinderen mogen komen. Ligbedden, bubbel en gewone baden, loungeplekken, massagestoelen, spa, clubs, tasting van wijn, martini en andere lekkere zaken en een cocktailbar waar Isaac van de Love Boat zo te zien een nieuwe betrekking heeft gevonden. De lijst is eindeloos. Ik durf er echter geen foto’s van te maken omdat er wel veel privacy is, dus jullie zullen me op mijn blauwe ogen moeten geloven.

RJ en ik gaan vanavond met zijn tweeen bij Palo eten; een Italiaans restaurant waar ook weer alleen volwassenen mogen komen. Daan en Fleur nemen hun kans waar en kiezen allerlei lekkers van het buffet.

Tafeltje met uitzicht op zee waar het langzaam donker wordt.

En…dit is Disney…alles is mogelijk. RJ kan geen keuze maken en neemt gewoon twee hoofdgerechten (red RJ: een overheerlijke tonijn steak, en daarna een net zo lekkere ‘echte’ steak). Na afloop kan hij overigens nog gewoon lopen.

En we vieren nog wat. Sanne, mijn oudste dochter, heeft bericht dat haar eindscriptie goedgekeurd is! Ze heeft haar bachelor op zak en we zijn supertrots!!! We hebben vanmiddag gebeld en nu toosten we uitgebreid op haar!

Het zwembad lopen we voorbij, ook al ziet het er in de avond erg leuk uit.

We gaan samen met Daan naar het theater waar de Golden Mickeys zijn. Een musical met alle bekende Disneyfiguren en liedjes.

Ook met een Disneyboodschap…follow your dreams, believe in yourself etc. Maar het wordt zo mooi gebracht en naar een prachtig hoogtepunt met vuurwerk en al dat Daan opzij kijkt. “Zit je nu echt te huilen, je zit te huilen he!! Nee joh natuurlijk niet, zo’n watje ben ik niet……..

Terug in de hut heeft Ake, onze stateroomhost, de bedden weer opgemaakt en de chocolaatjes liggen klaar. Je wilt bijna op een drafje naar de kamer om te zien wat voor moois hij deze keer weer gevouwen heeft.

Om 23 uur gaat bij ons het licht uit….en Fleur? Om 1 uur in de nacht krijgen we een berichtje….ik kom er AL aan…

Om kwart over 9 rijden we weg uit Orlando om op tijd bij Port Canaveral te zijn. Hier ligt de Disney Dream waar we tot vrijdagochtend op zullen verblijven.  RJ heeft al een keer gecruised (red RJ: ik kon voorheen de rust nooit zo vinden, dus ben heel erg benieuwd hoe het in de nieuwe situatie gaat zijn !), maar voor ons is het nieuw en ik vind het best spannend. Aangekomen op de plaats van bestemming, weet ik niet wat ik zie! Een schip (we mogen geen boot zeggen, heb ik begrepen) dat huizenhoog boven alles uit toornt, wat een magnifiek gezicht. De koffers worden van ons overgenomen, de auto parkeren we dichtbij in de garage en zo kunnen we met de handbagage richting terminal.

De beveiliging doet een beetje aan het vliegveld denken; poortjes waar je doorheen moet, tassen die gecontroleerd worden. Maar elke stap die je hier zet, is uitermate goed georganiseerd. Ondanks de drukte (alle kamers op het schip zijn bezet) verloopt het snel en als een geoliede machine, Disney style dus.

Waar je ook kijkt, iedereen is vrolijk, lachende gezichten en Mickey staat al te zwaaien.

Al snel, rond 11:30, mogen we aan boord. Wat mij niet is verteld, is dat je langs een soort welkomstcomité komt….de naam van je familie wordt omgeroepen en dan loop je door een haag klappende bemanningsleden. Zo echt mijn ding…NOT!

Ik sputter nog wat tegen, ik heet immers geen Hamersma dus ik hoef niet…toch? Maar RJ is onverbiddelijk en ik zie ook niet zo snel een andere route. Dus diep ademhalen, blik op oneindig, smile op mijn gezicht geplakt en zo snel mogelijk doorlopen.

 

Maar meteen wordt je aandacht afgeleid, met open mond staan we de hal te bekijken. Wat een pracht en praal, wat een details, wat mooi; woorden schieten gewoon te kort en voor ik het weet, voel ik me een kind met bijbehorend gedrag.

Aangrenzende kamers met balkon, prachtig om de zee zo te zien.

Op het schip zijn twee restaurants waar alleen volwassenen mogen komen, en dan in nette kleding; flipflops/korte broek/jeans worden niet op prijs gesteld.

De eerste is Palo …

En de tweede Remy….Zien jullie hem al zitten? Wij hebben een diner en brunch gereserveerd in resp beide restaurants. Er even met zijn tweeen tussenuit piepen mag wel voor een keer.

De (kleine) details overal, prachtig gedaan

Winkeltjes met alles van Disney. Het gevaarlijke is dat je met je kamerkaart gewoon kunt “betalen”, en dit achteraf wordt afgeschreven. Handen dus maar stevig gevouwen achter de rug..

We worden uitgezwaaid, bij de terminal staat het Disney personeel te zwaaien, de sheriff vaart mee tot we open zee bereiken en langs de kant staan mensen te fotograferen, te roepen en te zwaaien.

Vanavond eten we in de Enchanted Garden. Iedere avond zit je in een ander restaurant met je vaste ober. Hij heet Antonio, komt uit Portugal en doet echt zijn stinkende best om het ons naar de zin te maken. Niks is te gek, alles kan, alles mag en ze zijn allemaal onvoorstelbaar aardig!

Dat wordt wennen als we weer terug zijn in Nederland.

 

 

The Vibe, club voor de tieners.

Op het dek bij het zwembad worden films getoond.

Terwijl de kinderen in de club gaan kijken, zien wij de show Villains Tonight. Nadat de kapitein ons welkom heeft geheten, krijgen we een musical te zien in Disney Style. Helaas mogen we geen foto’s maken. Dans en zang zijn super, show zit vol humor en de kostuums…ik zou het zo mee willen nemen voor carnaval. Prachtig!

Livemuziek in de hal. Kleine kindjes in minniekleding of als een van de prinsessen verkleed draaien rondjes, te schattig gewoon.

En als we in de avond op de kamer komen, is die perfect verzorgd met chocolaatje en handdoekenorigami van de bovenste plank.

De kinderen weten inmiddels dat wifi beperkt is; je kunt het kopen, maar het is tenenkrommend duur. En het ongelooflijke gebeurt. Ze kunnen praten…met ons.. En on top of it all…Daan    leest    een     BOEK, een echte, met pagina’s die je om kunt slaan…

Cruisen is zo gek nog niet!

Na een heerlijke tijd in het zwembad gaan Daan en RJ nog even samen op pad richting Florida Mall. Ook een rondje in de buurt om te kijken; wat een huizen!!!

Handig die grote auto’s….

De mannen hebben het weer erg gezellig samen!

De laatste avond in Orlando gaan we eten bij de Longhorn.Zit je braaf je best te doen…kin inhouden, niet te veel lachen ivm met de rimpels, geen vieze restjes aan neus of mond, krijg je dit….

Nieuwe ronde, nieuwe kansen als de mannen uitgelachen zijn…

Drie keer raden, wie zit waar…

Dan gaan we door naar Disney Springs, een winkel en uitgaansgebied van, de naam zegt het al, Disney. We willen alvast in stemming komen voor de cruise morgen.

Disney Springs is helemaal klaar nu na alle verbouwingen en ziet er prachtig uit. Over alle details is nagedacht. De parkeergarage geeft duidelijk aan hoeveel plek er is en waar zodat je niet hoeft te zoeken.

Alleen in Amerika kun je zo’n auto’s zien..

Overal klinkt muziek. Overal branden lampjes. En op diverse plekken artiesten zoals jongleurs, zang, living statues, danscompetities, je komt ogen te kort en het is echt heel erg gezellig.

Natuurlijk een (red RJ: gratis) chocolaatje halen bij Ghirardelli.

Kijken naar geweldige etalages.

En alles in Disney sferen.

Als Fleur staat te kijken bij de snoepwereld van Goofy, krijgt ze gewoon gratis een verse grote zak suikerspin. Helemaal in haar nopjes is ze!

Na afloop gaan we naar huis, spullen worden gepakt, de week hier is omgevlogen. Wat hebben we nog veel op het to do lijstje staan. Bij de Longhorn versprak ik me al en zei tegen RJ: ‘Dan doen we dat toch volgend jaar”…. Ik denk dat Frankrijk voorlopig even moet wachten.

Morgenochtend vroeg gaan we vijf dagen met de Disney cruise mee. Wifi is dan waarschijnlijk niet zo vanzefsprekend (red RJ: reken dus niet op een blog de komende dagen …). Dit minuscule feitje heb ik overigens nog niet aan Daan verteld. Hier wacht ik mee tot we ver uit de haven zijn. Mochten jullie na vrijdag niks horen, dan ben ik waarschijnlijk gedropt op een of ander eiland.

Maar hé …. cruisen met Disney …

The Love Boat, promises something for every one!! Captain Stubing, here we come!!

 

In diverse blogs hebben we gelezen over echte Amerikaanse Farmers markets. Onze keus valt op Winter Garden omdat we hebben gehoord dat de vriendin van Monique, Sally, daar staat.

RJ stelt Google Maps in op het (denkt hij) goede adres en we komen bij een klein marktje waar de live muziek al van een afstand te horen is.

Overal prijzen standhouders hun spullen aan, we zien zelfs deze kraam .. “Gezellig cookies”. Met 2 stroopwafels voor $ 2,50. Dan knipper je toch even met de ogen.

Het is ontzettend warm en we genieten van versgeperste lemonade.

Na het marktje rondgelopen te hebben, zien we Sally niet en RJ stuurt Monique een berichtje of zij weet waar ze staat.

We rijden door het ontzettend leuke plaatsje en vergapen ons aan de huizen. Dat er groot Winter Park Welcome op het bord staat, ipv Winter Garden gaat op dat moment volledig aan ons voorbij.

We hebben het te druk met kijken.

Een gewoonte waar wij niet aan gewend zijn, zijn de verkiezingsbordjes die je overal tegen komt. Of het nou voor burgemeester, leden van de schoolraad of plaatselijke commissies is….gestemd moet er worden en iedere kandidaat maakt zichzelf zo zichtbaar mogelijk.

Pas als we in de auto een lunchadresje intypen in Winter GARDEN, wijst maps ons op het feit dat we daar toch nog wel 30min voor moeten rijden … Dan pas valt het kwartje, we zijn in het hele verkeerde plaatsje! Snel rijden we verder en de markt in Winter Garden is gelukkig nog in volle gang.

 

 

Helaas krijgen we dan van Monique een berichtje dat Sally er vandaag sowieso niet is en we rijden richting huis waar we onderweg een late lunch bij chilis nemen. Aan tafel afrekenen met een soort iPad vinden de kids toch wel erg interessant, zeker als zij van RJ met een willekeurige handtekening mogen ondertekenen; daar kan je vast iets leuks van maken.

Voor we het zwembad induiken, wordt de nieuwe donutband nog even opgepompt. Zonder de mobiel een moment uit het oog te verliezen…prioriteiten moeten gesteld worden.

Na de zwempartij kijken we een film in de filmkamer. Pixels, ditmaal geen pijnlijke uitleg aan Fleur maar gewoon entertainment.

RJ haalt nog een broodje bij de Subway als avondeten maar de kinderen en ik slaan over na de grote porties als lunch hier.

De band wordt vandaag goed ingewijd; die mag mee naar huis!

 

Een absolute luierdag vandaag. We genieten van het zwembad, het mooie weer, doen de games die nog steeds blijven trekken, lezen; kortom we vieren vakantie.

In de middag gaan RJ en Fleur even naar de Petsmart en de Target, genoeg te zien!

En van afstand houd ik sommige souvenirs echt tegen…..

In de avond hebben we afgesproken met de Moolenschotjes bij Bahama Breeze. Voor ons de eerste keer, maar zeker niet de laatste keer!

Het is een supergezellige avond en we kletsen er op los.

Als toetje naar de Coldstone waar een terrasje buiten staat. We blijven zitten tot daar rond half 12 het licht uit gaat. Lopend naar de auto kletsen we verder…..tot we erachter komen dat het ineens half 2 is! Sem heeft in de tussentijd al Pokémon gevangen. Demi, Fleur en Daan vinden we even verderop bij een bankje waar ze het gezellig hebben.

Met name Demi en Daan zijn blij dat ze met iemand van hun eigen leeftijd kunnen praten. Wij zijn best aardig hoor, zeggen ze nog als troost. Samen zijn ze het er verder echter roerend over eens dat we van veel dingen niks begrijpen en toch wel raar zijn.

Een ezel stoot zich geen twee keer aan dezelfde steen zegt men. Een ezel niet, maar ik dus wel. Nadat ik in januari van de trap afgevallen was en mijn voet had gebroken, besluit ik hier eens te kijken of ik het kunstje nog beheers en glij weer een aantal treden naar beneden.

Na een onrustige nacht, toch maar even naar Centra Care, een huisartsenpost waar je zonder afspraak binnen kunt lopen. De medische afdeling van de US hebben we nog nooit ervaren dus dit kan ook weer van de bucketlist af.

De healing ministry of Christ (en/of de vette rekening) geven pillen en krukken. De krukken zijn overigens meteen eigendom en hoeven niet, zoals in Nederland, terug gebracht te worden. Niks gebroken en met zoveel christelijke healing liefde ben ik vast weer snel up en running.

Shoppen zit er even niet in…wat je al niet moet doen om er onderuit te komen. Maar als jullie dus even zien dat ik niet overal aan mee doe, denk dan niet dat ik een saaie partypooper ben!

Terwijl de icepack braaf op mijn knie ligt, gaan RJ en de kinderen samen de (ja, weer Groupon) escaperoom doen bij Mindquest Live. Na een uurtje sturen ze deze foto, ze hebben de quest opgelost en de diamant gevonden (red RJ: binnen 40min opgelost zelfs, wat een coole escape room was dit zeg, echt een aanrader; Diamond Heist).

Enthousiast over de escaperoom en het behaalde resultaat maken ze een pitstop bij de DQ.  Met zo’n overwinning is een beloning op zijn plaats.

In de middag gaan RJ en Daan samen de golfbaan op hier bij Reunion. Prachtig aangelegd, mooie uitdagende banen en er is geen mens te vinden verder. Daan scheurt over de heuvelige weggetjes, helemaal in zijn sas (red RJ: ze hebben hier 3 ‘Signature’ golfcourses, designed by Palmer, Nicklaus en Watson, zie hier de link voor de liefhebbers. Wij hebben de fantastisch mooie Palmer gespeeld. Alles ligt er zo mooi bij, en ik speelde voor mijn doen erg goed, in een prachtig zonnetje met een koel briesje; ideaal !)

In de tussentijd wordt er in het huis volop gebruik gemaakt van het zwembad.

Daan en RJ komen rond half 8 thuis met sushi en kip van de Publix, echt een aanrader.  De avond sluiten we af met aardbeien en film.

Het is een strak regime hier; om kwart over acht zitten we in de auto richting St Petersburg. Vorig jaar hadden we een Segway-tocht die door de regen twee keer werd gecanceled. Met een tegoedbon konden we dit jaar terug.

Als we aankomen, staan de segways al klaar. Daan en Fleur kijken stug de andere kant op als ze mij weer zien richten met de camera.

Terwijl RJ en de kinderen kennis maken met de Segway instructeur, spijbel ik … Wandelend langs het water, kom ik bij mijn bestemming voor deze ochtend.

Een prachtig gebouw dat staat te glanzen in de zon. Voor ik naar binnen ga, komen RJ en de kinderen hun snel aangeleerde kunsten even laten zien. Zij gaan op pad en ik ook.

Het prachtige Dali museum heeft de op een na grootste collectie in de wereld. Vorig jaar hebben we hier ook gekeken, maar de hete adem van de kinderen in mijn nek zorgde ervoor dat het veel te snel ging naar mijn smaak.

Behalve de vaste collectie van Dali heeft dit museum iedere drie maanden een wisselende tentoonstelling die ook vaak erg mooi is.

Net als ik met de audiotour wil beginnen, start een Britse dame, die heel veel van Dali en zijn werken afweet, de rondleiding en ik sluit graag aan.

Terwijl de dame een heel interessante tour geeft, met veel informatie die niet zo in het museum te vinden is, hebben RJ en de kinderen het buiten erg naar hun zin.

Ze maken een flinke tocht en de gids is aardig, grappig en weet veel te vertellen. Ook erg fijn dat ze maar met zijn drieen zijn! Daarnaast is het prachtig weer, een ideale ochtend zo.

Na de Segwaytour halen ze mij op en we lunchen erg lekker in een zaakje aan de waterkant, Stillwater Tavern. Mocht je hier ooit gaan lunchen, bewaar dan ruimte voor dessert en haal dan een overheerlijk ijsje bij Paciugo (nr 1 restaurant tripadvisor in St Petersburg), DQ is er niks bij typ ik nu heel dapper terwijl RJ niet in de buurt is … (red RJ: daar moet ik uiteraard op reageren, komt echt niet in de buurt).

Het is inmiddels 2 uur en we rijden terug naar huis. Althans, Fleur en Daan bieden geheel vrijwillig aan om alvast op het huis te passen terwijl wij inkopen gaan doen.

Bij de Publix kan ik alleen al lachen om de etiketten bij de wijn. Vooral de spreuk van de Middle Sister is toch te leuk!

 

Edwin, Wendy en Vincent komen gezellig BBQ-en en zwemmen. Edwin is een ware BBQ-maestro en zorgt dat het allemaal perfect smaakt! (Red RJ: de BBQ is gewoon aangesloten op gas vanuit het huis, heeft een afzuiging erboven en koelkast ernaast, ideaal !)

Dan een duik in het zwembad waar de kinderen hun kunsten laten zien.

De tijd vliegt voorbij en voor we het weten is het al laat. Edwin, Wendy en Vincent moeten nog een eind rijden naar Inverness en zo eindigt een ontzettend gezellige avond!